An Evening in another city

Abandoned by the Day,

Disowned by the Night,

The Evening motivated me,

To write.

I opened the window,

As my thoughts ran wild.

I decided to take a few minutes,

While I gazed at the garden site.

A gentle breeze of air,

Told me not to worry about what’s ahead.

For it’s absolutely fair,

To relish this moment instead.

If only I could live in moments

Rather than plans.

Trying hard to compete with the robots,

But am I not just a Human?

Confused, I wonder

What went wrong

Perhaps I began looking elsewhere

For what I had all along.

ਜੇ ਮੈਂ ਹੁੰਦਾ ਭਗਤ ਸਿੰਘ

ਜੇ ਮੈਂ ਹੁੰਦਾ ਭਗਤ ਸਿੰਘ

ਅੱਜ ਫਿਰ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ

ਜੇ ਮੈਂ ਹੁੰਦਾ ਭਗਤ ਸਿੰਘ

ਇਹ ਸਮਾਂ ਨਾ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ

ਦੁੱਖ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਨਹੀਂ

ਕੇ ਮੈਂ ਇਸ ਸਮੇ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹਾਂ

ਦੁੱਖ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ

ਕੇ ਮੈਂ ਜੋ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਇਹ ਉਹ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਆ

ਆਜ਼ਾਦੀ ਮਿਲੀ ਜ਼ਰੂਰ

ਬੇਸ਼ੱਕ ਹੋਇ ਤਰੱਕੀ ਏ

ਪਰ ਕਿ ਫਾਇਦਾ ਉਸ ਤਰੱਕੀ ਦਾ

ਜੋ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਅੰਤ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਏ

ਬੀਜੇ ਸਨ ਬੀਜ,

ਆਜ਼ਾਦੀ, ਭਾਈਚਾਰੇ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੇ

ਪਰ ਰੁੱਖ ਲਾਏ ਸਮੇ ਨੇ

ਗੁਲਾਮੀ, ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਅਤੇ ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਨੇ

ਤੁਰ ਪਏ ਨੇ ਲੋਕੀ

ਵਿਦੇਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਠੰਡੀਆਂ ਥਾਂਵਾਂ ਵੱਲ

ਭੁੱਲ ਗਏ ਸਨ

ਕਿ ਮਾਂਵਾਂ ਠੰਡੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ਹਨ

ਰੁਕ ਜਾਓ ਹੱਲੇ ਵੀ

ਮੇਰੀ ਭੈਣੋ ਤੇ ਭਾਇਯੋ

ਤੁਰੇ ਸੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਵੱਲ

ਕਿਤੇ ਮੁੜ ਗੁਲਾਮ ਨਾ ਬਣ ਜਾਇਯੋ

ਕਿਤੇ ਮੁੜ ਗੁਲਾਮ ਨਾ ਬਣ ਜਾਇਯੋ

- ਨਿਸ਼ਾਂਤ ਮਰਵਾਹਾ

(English Translation by Priyanka Marwaha)

If I were Bhagat Singh

Today I would be martyred again

If I were Bhagat Singh

I wouldn't want to see this time again.

The sad part is not that

I don't belong in this time-

The sad part is

What I dreamt, it's not that Golden time.

Independent we are

Of course, we've made progress

But what's the point, for

Our glorious culture has come to an end.

The seeds were sown

Of Freedom, Brotherhood and Love all around

But the time has planted trees of

Slavery, enmity and hatred abound.

People are moving away

To colder spaces

Perhaps forgotten

Their mothers' loving embraces.

Stop now, stop right here

My brothers and sisters

We dreamt of walking towards freedom

Let's not retread the path of slavery.

Let's not retread the path of slavery.

-Nishant Marwaha